Nat, natter, natst

13 klinkt niet goed en dat hadden we geweten, we werden wakkergewiegt door het geluid van regendruppels tegen ons vensterraam. Maar we lieten ons niet vermurven, vandaag moeten we maar een 35 km doen dus trokken we onze fietskleren aan en vertrokken. We werden nat, natter, natst. Boven op de pico del Ingles stopten we eventjes om een heerlijke donut te eten met een warme colacao in een restaurantje en om wat droge kleren aan te trekken alvorens aan de afdaling te beginnen. De avond ervoor hadden we geboekt bij Lagarto Backpackers, een hele leuke jeugdherberg in Valle de Guerra. We kwamen hier veilig aangelandt maar ik moet eerlijk toegeven dat ik soms wel es bang was om te slippen en daarnet heeft Mich mijn remblokjes moeten veranderen want ik had ze volledig opgebruikt zo hard had ik geknepen! De herberg hier is heel gezellig, wij zijn hier de oudjes maar ze draaien hier wel 'onze leeftijd' muziek. Het is gewoon een groot huis waar ze slaapkamers gemaakt hebben met verschillende bedden zoals in een echte jeugdherberg. Voor ons hebben ze speciaal een dubbelbed klaargezet in een kamer voor ons alleen en straks gaat de eigenaar voor iedereen koken. We betalen 32 euro, ontbijt inbegrepen. Het is alleen jammer dat een mens geen glazenbol heeft want toen we hier aankwamen stopte het met regenen en kwam de zon ons wat uitlachen. Het werd warmer en warmer maar het positieve is dat onze was droog is!