miserabel

Na twee uurtjes slapen op de boot komen we deze ochtend in San Sebastian aan. Terwijl de zon opkomt hangen we nog wat rond in de haven. Gisteren boekten we via internet een studio op zo een 5 km van hier. Na een kroegentocht - we worden dit al gewoon - in het ene cafe drinken we zumo de naranja, in het volgende een zumo mixto.. besluiten we om op onze fiets te klimmen. Na een paar km fietsen komen we onze gebruikelijke dagelijkse douche tegen. De weergoden zijn ons echt niet goed gezind. In weer en wind, tegen de regen in geraken we op de plaats waar we moeten zijn. Welliswaar een mooi plaatsje, midden in de natuur.. ware het niet dat de regenboog hier begint en de wolken zich opstapelen voor de bergen. Rondom de studio hebben we vensters met prachtige vergezichten, palmbomen, bergen, een riviertje, ja zelfs een zwembad.. maar allemaal glinsterend van de regen!
De eigenares stelt voor om ons mee te nemen naar San Sebastian zodat we inkopen kunnen doen, we zijn blij met de taxi. Mich vind het niet erg om met de fiets te boodschappen te halen maar met dit pokkenweer is dat zelfs geen optie. In San Sebastian klaart het op dus we krijgen er goede moed in en beginnen te plannen: vandaag niet meer dan een kleine wandeling en morgen een grote wandeling, we krijgen er zin in. Tot we terug 'boven' zijn.. hier hangt de grijze wolk nog steeds en we komen tot het donkerbruine besef dat we hier gewoon gevangen zitten. De rest van de dag wordt kamperen.. in de verte zien we mooi weer maar hier wordt het kouder en kouder en vochtiger of beter gezegd NAT!
Als optimist tot in de kist trekken we onze botinnen aan en proberen toch enkele stapjes te zetten.. maar we kunnen niet anders dan terugkeren. Gelukkig hebben we hier internet en voelen we ons nog niet helemaal afgesloten, hier tussen de kikvorsen.
Ons besluit staat vast, vanavond wordt er gekookt, de fles wijn leeggedronken en ingepakt, morgen trekken we verder, hopelijk niet naar een volgende miserabele plek want we hebben zo he gevoel dat dit al zo een 5 dagen duurt en onze kleren zijn zo goed als allemaal nat en de boel begint te stinken en wij geraken niet meer opgewarmd. Gelukkig kozen we niet om te kamperen!