onderweg

Vandaag doen we aan een algemene verrijking van onze cultuur.
We trekken Lima door met onze gids in de hand.. we bezoeken een klooster waar we leren dat de schildereijen die er hingen door Belgen werden gemaakt nl Pieter Paul Rubens en Anton Van Dijck en Jordaens en een Mechelaar die in Peru/Spanie leefde en daar zijn naam had veranderd in Diego Del Puento. Dirk Van der Bruggen ofzo?? help Jets!
Het was een Franciscanenklooster en we zijn weer wat info rijker nl. als een monnik afgebeeld staat met een kind aan zijn benen dan betekend dit 'onschuldigheid'. Tjva..
Ze mochten daar niet buiten en maakten geen trappist!
Archeologen vonden in de kelder 25000 lijken. Als er iemand in het dorp stierf dan legden ze het lijk in het klooster onder de grond. Ze wikkelden het lichaam in doeken en legden het ene boven het andere tot het verrot was. Als ze verteerd waren dan namen ze de skelletten eruit en gooiden die allemaal in een gemeenschappelijk graf of put eigenlijk, allemaal bovenop elkaar. Degene die de skelletten ontdekten hebben ze allemaal uitgegraven en geteld en dan mooi teruggelegd, beenderen bij beenderen, koppekes bij koppekes.. In de vloer in de kerk was een rooster en daar kon je de kelders zien met de skelletten. Naast het oorspronkelijke klooster was er nu nog een klooster waar er nog 25 monniken leefden, toen we in de kelders liepen vertelde de gids dat ze nu nog steeds de monniken op die manier begraven. Drie weken terug is er nog een gestorven zei ze en die ligt hier... euh ... maar je ruikt er niks van zei ze want ze gebruiken goede middelen.. nl. 'limestone'.
Na een cultureel dagje in Lima namen we de nachtbus naar Huaraz.
Onder de ochtend voelden we dat de bus niet meer verder reed.. als we zo al een uur of twee stil stonden kwan de 'bushostess' iets vertellen in het Spaans en ik vroeg: 'Soy habla Iglesia' ja Jets Mich lag ook plat van t lachen.. maar niemand sprak Engels.. wij waren blijkbaar de enige toeristen..
Toen we buiten kwamen zagen we dat we in een lange stilstaande rij met bussen en camions stonden. Iedereen stond buiten maar wij waren de enige toeristen. Niemand sprak engels. We konden begrijpen dat er een staking was die vermoedelijk twee dagen zou duren. We waren op 40 min rijden van Huaraz en in het naburige dorp waren geen hostels . De een na de andere vertrok te voet.. de vrachtwagenbestuurders begonnen hun lading te verkopen. Terwijl Mich drinken en fruit was halen kwam de TV langs.. dus ik ben hier waarschijnlijk op TV geweest haha..
Toen Mich terugkwam zijn we ook maar beginnen stappen, er zat niks anders op.. iedereen van onze bus was al vertrokken.. Als muilezels - een rugzak op de rug en een op de buik stapten we enkele uren lang, geen enkele auto wou stoppen om ons mee te voeren.. we hadden de indruk dat de staking tegen de toeristen was maar achteraf hoorden we dat ze staakten tegen het exploiteren van de (goud)mijnen omdat die de natuur om zeep hielpen.
Na ettelijke kilometers stappen kwamen we een auto tegen die stopte en samen met nog twee andere toeristen die kwamen teruggelopen konden we een deal maken om tegen een deftige prijs naar het dorp gevoerd te worden. Die chauffeur reed enkele kilometers verder over een hoop stenen en kocht dan met wat geld een van de stakers om. We kwamen rond 14u in Huaraz aan. Acht uur later dan voorzien. Maar als compensatie hebben we hier een hele leuk hostel gevonden. Morgen gaan we op stap naar een van de mooiste plaatsen in de buurt. Laguna 69.